Verdiğim on günlük aranın perdesini dertlere deva, yürek yaralarına şifa bir EP ile kapatıyorum bugün. Sönmeye meyleden ateşi kor halde tutan bir kayıt: İhtiyacım olan aileden. İsimlerini yanlış yazmışlar -bilerek mi acaba? Kara kara ormanlarda yolunu kaybettim, yosunlardan yönümü tayin ettim; kulaklarımda bu şarkılar çalıyordu. Kasaba meydanında taşladılar beni; bu şarkıların hatırası yekvücut tuttu. Dostlarım da bunları dinlesin istedim ki, kalplerimiz tek, zihnimiz ferah olsun. İzini kaybettiğimiz patikaları bir daha bulamayabiliriz: Biz bir olduktan sonra, yeni patikaları tırnaklarımızla kazıyarak açarız.
---
Kuzey Avrupa'nın sıkıcı şehirlerinde turlarken, tren yolculuklarımda bana tek bir albüm eşlik etti: Lawrence Arms'ın The Greatest Story...'si. Elimde Sabahattin Ali öyküleri ve Anayurt Oteli vardı, aklımdaysa bu albümün ithaf edildiği Usta ile Margarita. Kitabı okuduğum yıl bu albümden haberim yoktu. Albümü ilk dinlediğim zaman ise kitabın ayrıntıları bulanıklaşmaya çoktan başlamıştı. Albümü kavramayı iş edinsem, kitabı şu ara bir daha okumak faydalı olabilirdi fakat ikinci cilt zor katlanılır cinstendi -olacak iş değil. Bu arada tatilim sırasında Des Ark ve The Puddle Parade'i izleme amacındaydım fakat konser gecesi erkenden uyuyakaldım. Rezervde tuttuğum bir konseri izleme fırsatım oldu bunun yerine. Captain...Your Ship Is Sinking ile Suvorov çaldı. Suvorov'u dinlememiştim; stoner ile hardcore'un zor ve güzel bir karışımıydı. Bir ara paylaşırım.
Pek yavan bir yazı oldu; yorgunluğuma verin..
0 Responses to ' '