"Vakti zamanında ülkenin birinde bir padişah varmış. Marifetleri olan kullarının marifetlerini görmeyi ve eğer beğenirse onları ödüllendirmeyi pek severmiş. Bu padişahın ülkesindeki kullarından biri de, kırk yıl boyunca, kırk adım öteye koyduğu bir çuvaldızın deliğinden kırk adımdan kırk dikiş iğnesini geçirmekle uğraşmış. Sonunda bu işte iyice ustalaştığına kani olduktan sonra, padişahın huzuruna çıkmış ve marifetini göstermek istediğini söylemiş. Padişahın huzurunda kırk adım öteye koyduğu çuvaldızın deliğinden kırk dikiş iğnesini kırk atışta geçirmiş. Herkesin hayret ve takdir dolu bakışları arasında padişahın huzurunda yerlere kadar eğilerek ödülünü beklemiş. Padişah "bu kuluma önce kırk altın verin sonra da kırk sopa vurun" demiş. Bizim çuvaldız deliğinden ve de kırk adımdan dikiş iğnesi geçirme ustası, "hünkarım, kulunuz, bu kırk altını anladı da niye kırk sopa da vurdurursunuz, yaptığım iyi ise ve onu altınla ödüllendiriyorsanız bu sopa nedir?" diye sormuş. Padişah da, "kırk altın, yaptığın zor işin karşılığıdır demiş. Bu kırk sopaya gelince, bunca emek, bunca çaba ne sana, ne insanlığa zerrece yararı olmayan bu iş için harcadıklarınadır. Be adam, bunca sabır bunca emeği işe yarar bir iş için kullansaydın ya" demiş." Propagandhi'nin durumu da biraz böyle işte..
